Tekstbureau MARBĂR
Dichterlijk ontwaken
Ik werd vanmorgen rommelig wakker na een onrustige nacht. Ik schoof het gordijntje van de camper opzij om het weer voor de komende uren te peilen. Vanaf dat moment gebeurden er vreemde dingen met mij. Ik begon dichterlijk te praten nadat ik een vrouw met hond iets verderop voorbij zag lopen.
De ene literaire volzin, dichterlijk geformuleerd en duidelijk verstaanbaar (voor mij met mijn spraakgebrek een redelijk unicum) na de andere rolde over mij lippen. Ik torpedeerde Reisgenoot met taalkundige hoogstandjes waarvan ik zelf niet wist dat ik ze in huis had. Hij keek mij, ontwakend uit zijn slaap, meewarig aan. Ik zag hem denken: Die goser spoort vandaag niet. Het voelde heel vreemd, het leek alsof ik transformeerde van journalist naar literair schrijver. Ik sprak langzaam, maakte gebruik van 'elitaire' woorden en voelde het verlangen om te dichten, te schrijven. Terwijl ik eigenlijk helemaal niets heb met dichters en literaire schrijvers. Ik stoor mij aan het gebruik van moeilijke woorden in teksten, of ingewikkelde zinconstructies. Staat heel intelligent hoor, maar ik wil kunnen doorlezen. Zo schrijf ik ook, recht toe, recht aan, naar ik hoop begrijpelijk.
Maar die ochtend had ik de onbedwingbare behoefte om te rijmen. Ik kon maar een verklaring bedenken. Het prachtige NZ ontluikte in mij de schrijver. Mijn redelijke formele en strakke journalistieke stijl liet ik steeds meer varen en ik nam de vrijheid ook andere paden te bewandelen en gebruikte ik meer fantasie waarmee ik mijn teksten lardeerde...
In de loop van de ochtend ebde de behoefte in ' volzinnen' en verviel ik weer in mijn traditionele gebrabbel en slaakte ik weer de voor gebruikelijke cynische/sarcastische/ironische opmerkingen.
De dame in de winkel spreekt behoorlijk goed Nederlands, maar met een duidelijk accent. In het verleden heeft ze 7 jaar in Den Haag gewerkt. Ze wil voor geen geld terug. Nederland vindt ze veel te druk. De eigenaar van The Dutch Shop is een Nederlandse familie met als corebusiness een importbedrijf van Nederlandse goederen; John Jacobsen Ltd. Ze importeren en distribueren spullen uit Nederland voor de gewone supermarkten in NZ. De Dutch Shop doen ze er een beetje bij.
Mijn hart gaat sneller kloppen als ik een dierbaar product op de schappen ontdek. Deventer Koek! Nu snap ik een beetje iets van het verlangen van emigranten naar producten uit het vaderland. Kan mij niet schelen wat de koek kost, ik ga er onder de arm weer mee naar buiten. Mijn dag kan niet meer stuk!
